La leyenda

Conta a lenda, recollida por José Varela, que Deus fixo nacer tres ríos na Serra do Xistral e fíxoos fluír en tres direccións diferentes: O Eume cara ó poñente, o Landro cara ó norte e o Masma cara ó abrente. Deus prometeu ofrecer un home cada ano a aquel río que antes chegase ó mar. Pouco despois de naceren, os tres ríos pactaron descansar un pouco no camiño. Despois do descanso, o Eume decatouse de que os outros dous ríos non cumpriran o pacto. Encolerizado pola traizón, acelerou a súa marcha provocando o espectacular Canón do Eume e conseguiu chegar o primeiro. Cumprindo a súa promesa, cada ano Deus fai afogar a unha persoa nas súas augas.[9]

"Temos o privilexio de vivir nun parque natural e nunha reserva da biosfera, coñecélo é o primeiro paso para protexelo"

"Hai moitos Camiños no Eume, non todos se coñecen. Axúdanos atopalos, as Fragas ben o merecen"


venres, 16 de outubro de 2020

Bidegorri 2020

 A aunténtica Bidegorri, a "oficial". Trazado elaborado e confeccionado por uns cantos amigos e afecionados a este deporte, nós somos os que facemos posible esta ruta.



Ruta BTT de casi 40 km. con saida e chegada no Lago, dificultade moderada. Recorrido polas inmediacións da antiga mina de As Pontes. Paso por varias aldeas xa desaparecidas debido a expropiación e posterior explotación da mina de lignito: Os Móuros, Illade, Seara, O Castro da Uz, A Picheira, O Vilar, A Cartelida, Casalonga, O Casal da Boa, Toiverde, A Carreira, O Ferreiro, O Glisario, O Outeiro, etc,. son algúns dos lugares de paso. Corredoiras e carreiros preparados expresamente para o deporte da BTT, espectaculares rios sin contaminar e fermosas baixadas super entretenidas. 100% ciclable, e algo tan desexado e mui dificil de conseguir en este deporte, cero asfalto.








Porqué Bidegorri? Cando un de nós fixo o Camiño de Santiago dende Irún (Camiño do norte) chamóulle a atención ó cruzar por Vizcaia que todo o recorrido polas cidades, incluido Bilbao, nos metian polo carril bici, Bidegorri en vasco. Ainda que a tradución o castelán sería carril rojo. Cando chegou comentóullo os colegas da bici, os cales decidieron poñerlle ese nome ao que eran entonces uns pequenos tramos que abriramos nas inmediacións do lago, por aquel entonces había vigilancia na mina, ainda funcionaba ésta, por suposto non había lago. Foron pasando os anos e a Bidegorri foi medrando ata os 40 km. que ten hoxe. Ademais os usuarios gústalles o nome e preguntan: Porque Bidegorri?.

Nota: E difícil seguir o recorrido sin track ou sin alguén que á coñeza. Non está marcada.


Track da Ruta


Algo de historia da mina:

Historia de la mina
La mina de lignito de As Pontes fue descubierta oficialmente en 1790 por José Cornide, a pesar de que era conocida su existencia entre la población local. En 1835 el ingeniero de minas Gillermo Schulz analiza las posibilidades que el yaciemiento podía aportar al país, y a comienzos del siglo XX, se intenta explotar en el camino que une As Pontes con Ribadeume. Sin embargo, el transporte se hacía con animales y había poca demanda, con lo que no fue rentable y se pospuso su explotación hasta los años 40. En esa década, la Empresa Nacional Calvo Sotelo aprueba el Plan de Actuación para la Explotación de Lignitos de la Mina de As Pontes y en 1946 comienza su actividad. En los años 70, la propiedad de la mina de As Pontes pasó a Endesa hasta el cierre final en 2007.

Explotación de la mina por parte de ENCASO
La explotación de la mina comienza en la década de los 40, momento en el que España vivía una época de autarquía franquista, con una gran necesidad de auto abastecimiento de energía en un momento en el que el petróleo escaseaba (crisis del petróleo en los años 40). Por eso, la solución que se adoptó fue potenciar los combustibles alternativos y el carbón nacional. En este contexto ENCASO prepara la explotación en 1946, siendo conscientes de las limitaciones tecnológicas de la época, que hacían más laborioso el proceso de explotación. La mina en aquel año estaba formada por una cota circular en el Campo Oeste, y se obtuvieron 7.707 toneladas de lignito. Cuando la empresa inaugura la Central Térmica de 32 MW en 1949 optan por tener un tren para transportar el carbón hasta la central y el material estéril a la escombrera, y no es hasta 1955 cuando entra en funcionamiento la primera rotopala, una de las primeras empleadas en España.
Explotación de la mina por parte de ENDESA
En los años 70 la situación económica, política y social del país cambia totalmente con respecto a los años 40. El Instituto Nacional de Industria (INI) reestructura ENCASO, y por aprobación del Consejo de Ministros en 1972 se integra a ENDESA en la explotación de As Pontes. Es en ese momento en el que ENDESA se convierte en una industria minera.

Según ENDESA, en As Pontes quisieron hacer una explotación modélica, y la mina fue su mayor proyecto de ingeniería acometido. Así, la mina de As Pontes, con 15 km² de superficie, ha sido la más grande del territorio español a cielo abierto. Abasteció a la central térmica con 260 millones de toneladas de lignito para producir más de 190.000 GWh de energía eléctrica. Sin embargo, el alto contenido en azufre del lignito pontés obligó a mezclar el carbón importado hasta que los nuevos estándares medioambientales supusieron el cierre de la mina, ya que el combustible local los sobrepasaba.

El método de extracción empleado fue el llamado método alemán, un sistema continuo de explotación. El material era extraído por rotopalas (excavadoras de rodete o rueda) que lo depositaban en unas cintas. Éstas transportaban el material al nudo de transferencia, lugar en el que se distribuía el lignito a la central y el material estéril a la escombrera, depositado por apiladoras.

Desde su cierre en 2007, se ha llevado a cabo un proceso de rehabilitación, optando por el llenado con agua del hueco minero, generando así uno de los lagos artificiales más grandes de Europa.

La Escombrera
La escombrera exterior de la mina de As Pontes, con una extensión de 12 kilómetros cuadrados, es el mayor depósito artificial de tierras y la mayor área restaurada de la minería en España.

Durante la explotación de la mina (mediados de los 70 hasta finales del 2007), Endesa tuvo que construir un depósito para el material estéril, en el que se depositaron casi 700 millones de metros cúbicos durante su actividad en la mina.

A partir de 1985 surge la preocupación por una rehabilitación integrada del área y fue a partir de entonces cuando se comenzaron a realizar hasta 6.000 análisis físico-químicos de tierra y agua, con el fin de lograr una rehabilitación en la que estuvieran presentes aspectos tales como movimientos de tierra, infraestructuras, implantación de vegetación… El objetivo de la restauración, finalizada en el 2006, era dar una solución económica, social y medioambiental al cierre de la mina y crear así un ecosistema.

A día de hoy, la escombrera es un ecosistema en permanente transformación, donde coexisten zonas de pastizales, de arboledas, de matorrales y humedales. Se encuentra dividida en dos zonas diferenciadas: la zona este, más cercana a la mina y la oeste, de mayor extensión, que alcanza hasta 160 metros de altura.

La escombrera exterior se ha convertido en un hábitat de gran valor ambiental, con más de 180 especies distintas de animales, fruto de una colonización espontánea y 600.000 árboles, que actualmente conforma una parte definitoria del paisaje de As Pontes y se integra en el entorno natural tradicional de los montes gallegos.

El Lago
La solución adoptada para la rehabilitación del hueco minero, producido tras la explotación de la mina durante casi 70 años en As Pontes, ha sido la formación de un lago y dos islas en su superficie. Esta solución era la más viable para rehabilitar la zona afectada por la explotación minera, ya que debido a la gran profundidad del hueco, su situación y la elevada pluviosidad de la zona, tarde o temprano, se produciría la inundación. Se reunían todas las características geográficas y geológicas para su creación. La baja permeabilidad de los materiales de la explotación impedía la infiltración del agua a otros acuíferos y la proximidad del río Eume permitió realizar el llenado de la manera más efectiva.

El proceso de inundación se inició en enero de 2008 y finalizó en abril de 2012. La calidad del agua dependía de varios factores, como el tiempo de llenado y las reacciones químicas. Dado que el principal problema era la posible acidificación de las aguas, para evitarlo, se tomaron múltiples medidas, entre otras, cubrir el fondo con una capa de arcilla de unos 70 centímetros que evitó que el agua entrara en contacto con el carbón.

En este momento, el Lago, recibe continuamente las aportaciones de los ríos Illade, Meidelo y Maciñeira, las procedentes de los arroyos Uz y Chao, las aguas de escorrentía de la escombrera exterior y las precipitaciones que caen sobre el mismo. Cuenta con dos islas ideadas para facilitar la implantación de la flora y la fauna en el entorno y dispone también de una playa en la zona más próxima al pueblo, con una anchura de 38 metros y una longitud de 430 metros.

Hoy en día, el lago, propiedad de Endesa, sigue siendo considerado oficialmente como un espacio minero y es uno de los iconos de la localidad, permite la realización de múltiples actividades que dotan a As Pontes de una carismática personalidad, a caballo entre la naturaleza y la industria.





sábado, 19 de setembro de 2020

Nocturna Beumett 2020


 Este ano complicado no que estamos a vivir non permite facer moitas cousas pero nos tratamos de non perder as boas costumes e fixemos como non, esta Edicion Nocturna que tanto nos gusta.

Kedamonos polos montes cercanos a contorna de Pontedeume combinando Montaña e Mar entre a zona de Breamo e Centroña/Ver polo que a ruta ainda que foi corta tiña subidas e baixadas continuas que nos fixeron sudar e desfrutar.

A noite en canto o tema meteorolóxico estivo perfecta , podendo desfrutar das vistas da Ría de Ares e pobos que nos rodean , en algún punto poidemos divisar as cidades de A Coruña e Ferrol dende o mesmo punto ... ainda que algúns polas presas non se pararan a observalo.

Deixo o enlace do Track e das Fotos por si alguén dos que non viñeron a queren repetir.

¡¡¡ Ata a próxima colegas !!!

TRACK

FOTOS


mércores, 15 de xullo de 2020

EUMEXTREM 2020 - Travesia do Eume



Despois de pasalo día , xa podemos facer unha valoración , penso que todo un éxito según os comentarios dos participantes. Este ano raro e coa ameaza de pandemia que ainda perdura , tiven dudas ata preto da data que tiñamos marcada , pero o final conseguimos poder facela e penso que foi unha das mellores ata o momento.

Xuntamonos 20 bikers con ganas de desfrutar e penso que o conseguimos.


A Primeira Eumextrem con un recorrido lineal con distintos e distantes puntos de Inicio e Remate , tanto como o percorrido da Ruta - 115 Km, pero a idea de este ano era facela Travesia do Eume dende o seu Nacemento no Xistral ata a sua Desembocadura na Ria de Ares en  Pontedeume e ir o mais preto posibel todo o mais que poidemos e dentro das posibilidades da Ruta de este tipo.
Como Novidade tivemos o apoio dun Furgón con chofer (gracias a Cerviño) que ademáis nos fixo de apoio nos varios Avituallamentos que tivemos ...



O Eume nace no Xistral a 880m de Altitude no lugar de Montouto no Concello de Abadín , na xuntanza do Regato do Lamoso e Regato das Toxeiras e percorre 80 Km de curso ata o seu remate en Pontedeume.
Este foi o trazado que intentamos facer na Ruta de este Ano.




Conta a lenda """que Deus fixo nacer tres ríos na Serra do Xistral e fíxos fluír en tres direccións diferentes: O Eume cara ó poñente, o Landro cara ó norte e o Masma cara ó abrente.
Deus prometeu ofrecer un home cada ano a aquel río que antes chegase ó mar. Pouco despois de naceren, os tres ríos pactaron descansar un pouco no camiño. Despois do descanso, o Eume decatouse de que os outros dous ríos non cumpriran o pacto. Encolerizado pola traizón, acelerou a súa marcha provocando o espectacular Canón do Eume e conseguiu chegar o primeiro. Cumprindo a súa promesa"""

Comenzamos no Xistral cunha verdadeiro día de inverno con Neboa , Ventisca e unha sensación de temperatura demasiado baixa para está epoca estival , a xente non iamos coa roupa preparada para esto e colleunos un pouco desprevenidos.






Logo a cousa fou mellorando según iamos descendendo en altura e as sensación de friaxe foise defuminando para aclimatarse a un día destas datas.





A primeira parada foi en Muras onde o Eume xa vai collendo mais caudal e logo adentramos pegados por vellas corredoiras das que cada vez quedan menos por Fragas autoctonas de carballos e castiñeiras , pasando por vellas aldeas , algunhas abandoadas e no que a xente foi deixando pero a sua beleza natural segue viva.






Fomos deixando altura e acercandonos As Pontes a través de Fragas como a zona do Caneiro onde vimos a restauración manual dunha Ponte que atravesa o río , colaborando xente dos que participaron na Ruta (Jonas , Manolo Lamas , Arturo ...) e por onde xa atravesamos e probamos a sua resistencia noutras Rutas , por ali pasamos na Eumextrem 2018.



Os camiños seguían e ainda que a Ruta debería ser pa baixo , fixemos boas subidas e longas coma as que nos levaban a parte alta do Monte da Carballeira onde hai unhas vistas excepcionais do Pobo e Lago das Pontes.




Logo , unha longa baixada nos levaría a zona do Lago das Pontes , formado nas  excavacions do lignito que se abastecía para a Central Térmica das Pontes e as augas do Eume axudado polas precipitacions da zona durante tempo , e o cal e considerado o lago artificial mais grande de Europa.
Hoxe utilizado como praia artificial e para a practica de distintas actividades nauticas e deportivas.





Percorremos o seu perímetro durante 12Km antes de parar para  Xantar o espectacular Menú que nos tiña preparado o noso colega Biker Arturo.






A continuación e cos estomagos cheos costou bastante entrar en dinámica pero pouco a pouco fomos entrando e para eso axudounos a sombra da Fraga e o frescor do Eume durante a fermosa senda longa que desfrutamos durante un montón de Km antes de facela subida que nos levaba a Fervenza das Painceiras de Bermui.




Logo voltamos a coller altitude ata chegar a áltura do Fontardión para despois facer o tramo final que nos levaría a zona das Fragas e Mosteiro de Caaveiro antes de chegar o noso destino final cun montón de Km e de aventuras.






O noso destino xa estaba preto xa estaba moi preto e o Eume iba ancheando ata desembocar na Ría de Ares pasando por Pontedeume. O Rio remataba e a nosa Ruta tamén , que ainda que iamos cansos ainda nos quedaba gaña de mais






Cabe destacar que na Edición de este ano tivemos a Javi como protagonista un rapaz de 17 anos que logrou completar a Ruta , con moito esforzo pero orgulloso de este Reto. 
¡¡¡¡¡ Noraboa Javi !!!!!




Voltaremos a desfrutar do Eume facendo o que nos gusta,  e xa sabedes o Ano vindeiro esperando ca pandemía desaparecera faremos a Edición da Eumextrem 2021 cumprindo 10 anos das nosas Rutas , polo que terá que ser outro ano especial.

Lembrade : """ Hai moitos camiños no Eume , algúns non se coñecen , axudanos a atopalos , as Fragas veno merecen """

¡¡¡¡ Saude e Sorte para seguir adiante !!!!










venres, 26 de xuño de 2020

Eumextrem 2020





Compañeiros e colegas Bikers ...

Quedan 2 fins de semán antes do día que tiñamos previsto para facer a EUMEXTREM 2020 - Sabado 11 de Xullo , este ano foi e está sendo un pouco raro e anormal pero eu ainda teño esperanza e quero poder celebrar esta Edición coma todolos anos , ainda que sexamos poucos.
Si valorades poñer outra data , por mín sen problema.

Gustaríame saber a vosa opinión para saber si seguimos adiante , ainda que o teño un pouco abandoado , eu estou disposto a poder facela.
https://es.wikiloc.com/rutas-mountain-bike/travesia-do-eume-2020-45626488

Habría que darlle unha volta a zona , porque ese Track e Virtual e non sabemos como están os camiños , sobre todo a zona que esta mais alonxada do final de Ruta. Ainda que e unha ruta longa, non vos asustedes porque ten varias zonas de pisteo que se poden facer moi rápido para facela mais viable.

Como sabedes e senon volvo a contalo , o Inicio sería onde nace o Eume na Serra do Xistral e o final sería na desembocadura en Pontedeume , votade unha ollada o Track para velo percorrido.
Polo que a Ruta non e circular e habería que buscar os medios para ir ata o Inicio (Furgón ou coches particulares) para logo voltar a buscalos de algunha maneira , por eso sería importante ter unha previsión.

Tamén vai ser mais compricado buscar un sitio para ducharse o final , pero sempre queda a Praia ou o Río , que dixo medo , jeje.

Eu intentarei darlle unha volta o percorrido no pouco tempo que queda , si algún dos colegas das Pontes pode facer a parte Inicial eu intentarei revisar o resto do percorrido ...

Sin mais, conto con vós ......